khademollhasan

امام حسن علیه السلام :

در شگفتم از کسی که درباره ی خوراک جسمی خود می اندیشدچگونه درباره خوراک فکری خود نمی اندیشد؟

شکمش را از آنچه زیانبار است پرهیز می دهد ، اما در سینه ی خود چیزهایی می سپارد که مایهی نابودی اش می شود.

میزان الحکمه ، ج 11 ، ح 13877

گفتم شبی به مهدی ، اذن نگاه خواهم ! 

گفتا که من هم از تو ، ترک گناه خواهم !

گفتم که ای امامم ، از ما چرا نهانی !؟

گفتا به چشم محرم همواره آشکارم !

بهار ، موسم ، احساس و عشق و. شیدایی

بهار ، فصل ، گل و سبزه است و زیبایی

امید ، هاتف غیبی به ما دهد مژده

بهار ما ، گل نرگس تویی و می آیی

فدا کنم به قدومت ، تمام هستی خود

توئی ولی خدا ، ای مه اهورایی

یقینم آمدن توست ای یگانه ی دهر 

همین بس است مرا ، تا کنم شکیبایی

در سماوات علی شد لقب ما مشهور

سینه زن های دل زار و پریشان حسن

کاش هاتف به نوایی بنوازد ما را 

در صف حشر کجایند شهیدان حسن