آخرین بهمن قرن

دلم می‌خواهد در سکوتی محسوس و تاریکی ای مبهم که سرمایی استخوان شکن در هوا حاکم است به استقبال آخرین فصل از زمستان قرن بروم و در کنجی بسیار دور افتاده با او خلوت کنم ، من و زمستان … زمستان بلد است که عاشقانه های شتاب زده ای که در پاییزی شعله اشان را در قلبم روشن کردم ، با مخملی سفید که یخ میزند و تکه های براق از لابلایش چشم را می‌گیرد خاموش کند و بمیراند!
زمستان با آمدنش به من یاد آور می‌شود که همه می آیند و هرچقدر هم که مارا عاشق کنند و آتش ذوق و محبت را در وجودمان روشن کنند، در آخر می‌روند و چیزی جز سرمایی با تن پوشی از برف در قلبمان به جای نمیگذارند …
همین و دگر هیچ

شهادت حضرت ام البنبن (ع)

روز فراق فاطمه ام البنین است

مظلومه ای کز مرگ گلهایش غمین است

در دامنش پرورده سرداری چو عباس

آری چنین زن،مادری شیر آفرین است

سالروز وفات حضرت ام البنین علیهاالسلام تسلیت باد

 

 

زمستان

 

پاییز سرماخورده را

ورق می زنیم.

شاید از پس کوران

خاطرات پاییزی

آینده رابیابیم.

پاییزراباهزاران امید

به دست سرمای

زمستان می سپاریم.

امیدوارم فصل زمستون

فصل بهترینها باشه

براتون

صدای پای محرم

صدای پای محرم

آقا سلام برغزل اشک ماتمت
بر مسجد و حسینیه و روضه و دمت
چندی گذشت در غم هجران اشک تو
پر می کشید دل به هوای محرّمت

 

ماه مبارک رمضان

امام رضا (علیه السلام) فرمود:
من قرا فى شهر رمضان ایة من كتاب الله كان كمن ختم القران فى غیره من الشهور؛
هر كس ماه رمضان یك آیه از كتاب خدا را قرائت كند مثل اینست كه درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
(بحار الانوار ج 93، ص 346)