خدایا،پناه می‌برم به تواز تندیِ خشم،وچیرگی حسد، وپیروی هوای خدایا، من اینك 

مانند كسی هستم كه سخت نیازمند گردیده و نیرو و 

توانش رو به ضعف نهاده و گناهانش فراوان شده است؛ همچون 

كسی كه جز تو برای درمانِ نیاز خود فریادرسی نمی‌بیند، و برای 

ضعف خود نیرو دهنده‌ای، و برای گناهانش آمرزنده‌ای

در میان گناهان سرگردانم، و از مقصد خود بیراه شده‌ام. خود را در 

جایگاه گنهكارانِ سرشكسته قرار داده‌ام؛ در جایگاه شوربختانی كه با 

تو گستاخی می‌ورزند و تهدیدهایت را سبك می‌شمارند

چه بسا نهی تو را كه مرتكب شده‌ام، و چه بسا امر تو را كه از آن 

سر پیچیده‌ام، در حالی كه تو مرا بر آن امر و نهی آگاه كرده بودی

چه بسا گناهان كه انجام داده‌ام و بسا خطاها كه از من سر زده است 

و تنها تو از آنها باخبر گردیده‌ای، نه دیگر بینندگان، و تو بیش از 

دیگران بر افشای آنها توانا بودی.

نفس،وفرو رفتن در خواب غفلت،و كوچك نماییِ خطا،و بزرگ نماییِ 

طاعت پناه می‌برم به تو ازناسپاسی در حقّ آن كس كه به ما نیكی 

كرده است.